Omnis ars naturae
imitatio est _ _ _
wszelka sztuka jest na¶ladowaniem natury
(Seneka, Listy moralne do Lucyliusza, 41,8)

[+] Wstêp

[+] Wyniki Konkursu Graficznego

[+] Konkurs Literacki Ministerstwa Kultury

[+] K±cik Poetycki

Legendy Scholandii

[+] Król Radgar VI
(Pax Radgariana)
Sztuka Teatralna
 

Szanowni Scholandczycy!

    Ministerstwo Kultury pracuje ju¿ po³owê kadencji i mo¿e siê wykazaæ kilkoma osi±gniêciami w dziedzinie kultury. Otó¿, zosta³y zaktualizowane liczne muzea: Muzeum Religijnych i Kulturalnych Symboli Judaizmu i Muzeum Kultury Elfickiej. Powsta³o Muzeum Kultury Rzymskiej. Powsta³a równie¿ galeria „Aurea Dicta”, w Teatrze w Elfidias odegrano sztukê dramatyczn± pt. „Król Radgar VI (Pax Radgariana)”, która zostaje zamieszczona w niniejszym numerze „Scholandra”. Najwiêkszym wydarzeniem kulturalnym jednak by³o otwarcie odnowionego Zamku Królewskiego z licznymi muzeami i galeriami, po¶wiêconymi kulturze Scholii. Ukonczony zosta³ Konkurs Graficzny i zosta³ rozpisany nowy Konkurs – tym razem literacki.
Kultura w naszym kraju rozwija siê wiêc szybko jak nigdy. Zaktywizowa³a siê równie¿ nauka, religia i prasa. Dobrze to wró¿y Scholandii, albowiem kultura stanowi podstawê to¿samo¶ci kraju i narodu.

Wiktor Koliñski
Minister Kultury

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Wyniki Konkursu Graficznego Ministerstwa Kultury

   Konkurs Graficzny Ministerstwa Kultury spotka³ siê z wielkim powodzeniem. Nades³ano a¿ 9 prac, przy tym wiêkszo¶æ autorów po raz pierwszy „zaistnia³a” w kulturze scholandzkiej, co nas bardzo cieszy. Wyniki by³y nastêpuj±ce:
I miejsce: Kasia Malicka (nagroda – 170 arm);
II miejsce: Pawe³ Pawe³czak (nagroda – 150 arm);
III miejsce: Pawe³ Krause i Pablo Krause (nagrody – 120 arm).
    Ka¿dy wiêc mo¿e siê przekonaæ, ¿e warto uczestniczyæ w Konkursach Ministerstwa Kultury. Jest to jak na razie najlepszy sposób zarabiania arminów i mo¿liwo¶æ pokazania wszystkim wspó³obywatelom w³asnych prac, co jest chyba jeszcze wa¿niejsze dla twórców!

-------------------------------------------------------------------------

Konkurs Literacki Ministerstwa Kultury

      Ministerstwo Kultury og³osi³o Konkurs na najlepszy utwór literacki, zwi±zany tematycznie z historia staro¿ytna Scholandii. Znajomo¶æ bogatej i wielowarstwowej historii naszego kraju nadal pozostaje bardzo nisk± i raczej ogranicza siê do krêgów akademickich. Powinno to siê zmieniæ, albowiem naród bez historii jest narodem bez to¿samo¶ci. Taki w³a¶nie cel ma obecny Konkurs – promocja historii Scholandii.
   Zapraszamy wiêc wszystkich do pisania! Mo¿e to byæ poemat, utwór dramatyczny, legenda, czy tez jakiekolwiek opowiadanie. Objêto¶æ nie powinna byæ wiêksza ni¿ 4000 znaków. Warunkiem koniecznym przyjêcia utworu bêdzie zamieszczenie na pocz±tku stosownego krótkiego fragmentu z historii Scholandii, na którym opiera siê dany utwór.
   Jest to wiec konkurs, skierowany na rozpowszechnienie wiedzy o historii Scholandii, a wiec posiada nie tylko kulturalne, lecz tak¿e edukacyjne znaczenie.
O historii Scholandii mo¿na przeczytaæ na stronie Wydzia³u Historii KUS:
http://www.icpnet.pl/~wcwi/kus/wydzialy/historia/historia.htm

Zasady Konkursu:
Wysy³anie opowiadañ na adres:
[email protected]
Publikacja wszystkich opowiadañ w czasopi¶mie "Schalander" i g³osowanie na najlepszy utwór w Biurze Statystycznym "Lamstat".

Nagrody:
1 miejsce: 170 arm;
2 miejsce: 150 arm;
3 miejsce: 120 arm.

 Poza tym ka¿dy z uczestników otrzyma honorarium, nale¿ny za materia³y, zamieszczane w "Scholandrze": 40 arm.
Planujemy równie¿ w czasie pó¼niejszym wydaæ wszystkie opowiadania w postaci ksi±¿ki.

Zachêcamy wiêc do licznego uczestnictwa

Wiktor Koliñski

-------------------------------------------------------------------------

Król Radgar VI (Pax Radgariana)
Sztuka Teatralna

Autor: Wiktor Koliñski (Ariel Szual)

Wstêp historyczny:
W latach panowania Radgara VI (1015-1038) scholijskie „¿elazne legiony” podbi³y ca³± niemal Scholandiê, za wyj±tkiem Elfidy (która pozosta³a niemal pusta), Inselii, nielicznych wolnych miast Arden i Delty Zachodniej. Na podbitych terenach tworzono administracjê i zak³adano miasta, w których osiedlano obywateli Scholii. Królowie Scholii szczególnie dbali o rozwój infrastruktury, budowali drogi i niemal ca³kowicie zlikwidowali piractwo. Za czasów Radgara VII (1038-1069) i Radgara VIII (1069-1095) nast±pi³ okres, znany z Kronik Scholii pod nazw± „Pax Radgariana”. (por. Jerzy Golowanow, Historia Scholii I, wyk³ad na Wydziale Historycznym KUS)

Postacie:

Król Radgar VI – Król Scholii
Chaldwig – Doradca Króla
Ingwar – Doradca Króla
Gaius Fabius Nero –  Dowódca Wojska
Heinrich von Rotwald – Dworzanin
Luitpold – Wódz Forenów
Venzeneriks – W³adca Faerie
Thaigard – Wódz Darejczyków


Akt I. Pocz±tek

Sceneria:
Pokoje Królewskie. Na ³ó¿ku spoczywa cia³o Radgara V. Przed nim ciemna postaæ klêcz±cego syna – Króla Radgara VI. Obok niego – wierni doradcy – Chaldwig i Ingwar

Król Radgar VI: Jak czêsto my¶la³em o tym, ¿e mój ojciec jest nie¶miertelny, ¿e jego rêka nigdy nie wypu¶ci z r±k miecza przeznaczenia Scholii. I oto widzê przed sob± jego cia³o: nieme i martwe. Nie jestem swoim ojcem, ani si³ jego ani zdolno¶ci nie posiadam, jak rz±dziæ mam tak rozleg³ym Królestwem?
Chaldwig: Pamiêtaj, Panie, ¿e jeste¶ synem swojego ojca i od pocz±tku przygotowywa³ on ciê do wielkich czynów, które stan± siê ju¿ wkrótce twym udzia³em.
Król Radgar VI: Zostawi³ wojsko mi niepokonane, marzenia wielkie, ¿e a¿ nie do spe³nienia wydaj± siê byæ dla ¶miertelnika.
Ingwar: Radgarów boskich krew p³ynie w tobie, Panie i nie¶miertelnym bogom równym staæ siê mo¿esz, gdy miecz swojego ojca teraz w rêkê we¼miesz. Do wielkich czynów powo³any jeste¶!
Król Radgar VI: Lecz czym jest bosko¶æ? Krwi przelaniem? Ziem podbojem? Czy m±drym zarz±dzaniem i sprawiedliwo¶ci±? A mo¿e wszystkim naraz, a przede wszystkim... a przede wszystkim byciem cz³owiekiem. Cz³owiekiem, który zdolny jest do walki i wie, gdy czas jest miecz od³o¿yæ. Cz³owiekiem, który boskim staæ siê mo¿e, gdy wielkich czynów siê nie boi, na ¶mieræ jest gotów, lecz tak¿e i na nie¶miertelno¶æ.
Chaldwig: I takim by³ twój ojciec, Panie! On pe³en marzeñ by³ i czynów, za które ludzie bêd± go b³ogos³awili. Niezwyciê¿one by³o jego wojsko, Królestwo te¿ w porz±dku on zostawi³, aby synowi pierwszy krok u³atwiæ.
Boskiemu Radgarowi chwa³a!
Ingwar: Marzenia w czyn wprowadza³ nieustannie, albowiem nie zna³ rzeczy niemo¿liwych. On nieraz b³±dzi³, lecz tylko w³asne b³êdy on pope³nia³ i czo³a stawi³ b³êdom nieustannie, rozumem w³asnym bada³ wszystko, wtedy tylko dzia³a³.
Boskiemu Radgarowi chwa³a!
Król Radgar VI: Mój ojciec mi powtarza³ nieustannie: „minê³a przesz³o¶æ, przysz³o¶æ nie nast±pi, je¿eli tu i teraz nie dzia³amy. To jest prawdziwa nie¶miertelno¶æ, synu, gdy ka¿d± chwilê prze¿yjemy w „teraz”!”.
Boskiemu Radgarowi chwa³a!

Akt II. Wojna

Sceneria:
Sala tronowa. Na tronie Król Radgar VI. Przed nim - dworzanie

Radgar VI: Dzisiejszy dzieñ jest naszym dniem, Panowie! Wyprawa rusza teraz, aby Scholiê uczyniæ wielk±. Hordy barbarzyñców niechaj poznaj± moc scholijskich legionów i niech ich grody padn±, na ich miejscu natomiast nasze miasta bêd± zbudowane. W ciemno¶ci lasów ¶wiat³o zaja¶nieje kultury Scholii. Do broni wiêc, do broni!
Heinrich von Rotwald: Majestat! Je¶li mogê, chcia³bym jednak spytaæ, czy nie nazbyt wielkiego zadania siê podejmujemy? To krew i ¶mieræ, po¿oga i zniszczenie. Obawiam siê, ¿e nic to nie da ojczy¼nie naszej, Scholii piêknej! Nasz naród jest teraz rz±dami naszymi w pe³ni zadowolony. Czy warto podejmowaæ siê trudów wyprawy i z niepewnym skutkiem w pó¼niejszym czasie walczyæ?
Radgar VI: Nasz naród misjê wielk± ma i j± wype³ni: porz±dek i kulturê nie¶æ na ca³± ziemiê. Nie pozwolimy, ¿eby nasza gnu¶no¶æ pozostawi³a innych w mrokach barbarzyñstwa.
Gaius Fabius Nero: Twe legiony, Panie, stoj± w pogotowiu, na znak czekaj±, kiedy lwy scholijskie na czele wojska rusz±. Zakuci w stal i miecze wyostrzone, machiny zbudowane, strza³y zgromadzone. Wiêc ruszaj w pole, zdob±d¼ nie¶miertelno¶æ. Jeste¶my z tob±, Panie, prowad¼ nas do walki!
Radgar VI: Granicy nasze rozszerzymy, pójdziemy a¿ do koñca ¶wiata, bogowie powo³uj± nas do wielkich czynów, walki i zwyciêstwa. Przodkowie nasi, tak¿e barbarzyñcy, Germanów imiê uczynili wielkim, albowiem ziemiê tê podbili dzielnie.
Gaius Fabius Nero: Twój s³awny przodek, Panie, Król Radgar I Wielki, za wzorem id±c boskiego Teodoryka kulturê Rzymian broniæ chcia³ do koñca i stali¶my jedno¶ci± nie do pokonania.
Radgar VI: Odwa¿ni, pe³ni mêstwa Germanowie przyjêli m±dro¶æ i porz±dek braci Rzymian. I teraz razem w pole wyruszamy, aby pokonaæ w imiê Marsa ca³± ziemiê.
Ingwar: Niechaj zatr±bi g³o¶no róg Walhalli i duchy przodków niech stan± razem z nami do walki srogiej, krwawej i zwyciêskiej. Niech Wotan wielki razem z nami walczy, niech Freya piorunami wrogów razi, niech Thor podniesie m³ot bojowy, by zniszczyæ barbarzyñców hordy.
Chaldwig: Ruszajmy, Panie i niech siê los wype³ni, niech moce niebios ciê wspieraj± ci±gle, rozpocznij dzie³o godne twego imienia, Króla Radgara Zwyciêzcy!
Radgar VI: Wiêc naprzód, nie¶my prawo i porz±dek podbitym barbarzyñcom, ca³a ziemia niech pozna nasz± moc i prawo¶æ. My nie walczymy bowiem dla samej chwa³y, aby krew przelewaæ i ³upy zbieraæ. Jeste¶my nosicielami ¶wiat³a, które wnet o¶wietli wszystkie narody i nape³ni serca pokojem, który bêdzie ju¿ odt±d wieczny. Lecz teraz zaczniemy wojnê, ¶wiat³o bowiem zwyciê¿yæ musi ciemno¶æ i bezmy¶lno¶æ barbarzyñców.
Do broni!

Akt III. Pax Radgariana

Sceneria:
Sala tronowa w Scholopolis. Przed tronem stoj± dworzanie i wodzowie pokonanych narodów.

Król Radgar VI: Wrócili¶my, zwyciêstwo nasze teraz, lecz pracê teraz my dopiero zaczynamy. Musimy pañstwo nasze wnet zjednoczyæ, by ca³a ziemia wype³ni³a siê porz±dkiem, pokojem, prawem i braterstwem plemion wszystkich.
Gaius Fabius Nero: “Veni, Vidi Vici”. Ja tyle powiem, Panie, bo na ziemiê barbarzyñców przyszed³e¶, wrogów zobaczy³e¶ i zwyciê¿y³e¶.
Król Radgar VI: Tak jak my¶la³em, wielkie rzesze ludzi, równie¿ Germanów, braci naszych, jêcza³o w ucisku tyranów, bez prawa, bez lito¶ci i bez mocy, na ³askê okrutników wydani byli. To co najlepsze by³o tam têpione, najgorsze w³adzy kurczowo siê trzyma³o. Okrutne rz±dy wreszcie siê skoñczy³y, miecz Scholii uwolni³ naszych braci.
Luitpold: Plemiona Delty ci dziêkuj±, Panie, ¿e nam pomog³e¶ zrzuciæ tyranów jarzmo, da³e¶ nam prawo i porz±dek. Ju¿ koniec wojen, wszyscy ludzi – braæmi. ¦wi±tynia Thora wita wie¿e Scholopolis, na wieki razem jednym prawem po³±czeni, plemiona Delty dziêki ci sk³adaj±.
Król Radgar VI: Witajcie, bracia Deltyjczycy we wspólnocie ca³ej ziemi, niech pokój zapanuje miêdzy nami, niechaj nie bêdzie trwogi, precz z granicami, a wrogo¶æ niech pozostanie jedynie przykrym wspomnieniem z przesz³o¶ci zamierzch³ej.
Venzeneriks: Dziêkuj± ci Faerie plemiona, bo obroni³e¶ nas od w³asnych naszych tyranów, co gnêbili naszych rodaków i lito¶ci nie mieli dla wdów i sierot. A teraz pokój wszêdzie, prawo i porz±dek. Gdyby nie legiony twoi, Panie, w chaosie Faerie by siê pogr±¿y³o i Bergijczycy dzicy nas by pozabijali, plemiona Faerie wiêc dziêki ci sk³adaj±.
Król Radgar VI: Witamy braci Celtów, choæ jeste¶cie wy innej krwi, ni¿ nasza, nie Germanowie, nie Rzymianie, lecz wspólne nas pragnienia zjednoczy³y: z wa¶niami skoñczyæ, jedno staæ siê! I teraz wreszcie scholijskie prawo nas wszystkich zjednoczy³o, budujmy wiêc drogi, miasta i warownie, aby obroniæ nasz± wolno¶æ wspóln±.
 Thaigard: Darei ludy dziêki ci sk³adaj±, Panie. Od dawna pragnienia nasze kierowa³y siê ku Scholii, lecz mroczna nienawi¶æ i pazerno¶æ naszych w³adców by³a temu przeszkod±. Dopiero na polu walki, gdy zwyciê¿y³e¶ si³y z³a, nas uwolni³e¶, mo¿emy teraz ju¿ spokojnie odpoczywaæ, pokojem rozkoszuj±c siê scholijskim. Darei ludy dziêkuj± tobie, Panie!
Król Radgar VI: W jedno¶ci si³a! Wierno¶æ i odwaga naszego wojska wolno¶æ i porz±dek na ca³± ziemiê nasz± rozszerzy³o. Lecz pamiêtajmy, ¿e ³atwo pokój zburzyæ, wiêc razem zbudujemy jedno pañstwo, Scholiê Wielk±!
Gaius Fabius Nero: A teraz Panie, ju¿ czas na triumf, ³uk ju¿ zbudowany, a nim napis: ”Divus Radgarus Victor”, „Boski Radgar Zwyciêzca”. Przez swe zwyciêstwo bosko¶æ uzyska³e¶, jak ka¿dy  cz³owiek, który wielkie dzie³a czyni. Nie krwi± i walk±, tylko  zjednoczeniem, pokojem, który teraz panuje na ca³ej ziemi. Z tego te¿ powodu niech czasy twoje i twoich synów na wieki nazw± „Pax Radgariana”, Pokój Radgara. Potomkom twoim to bêdzie znakiem i celem w ich dzia³aniu: nie wrogo¶æ, lecz jedynie porz±dek sprawiedliwy nape³niæ szczê¶ciem mo¿e ziemie nasz±.