|
Szanowni Scholandczycy!
Pierwszy Miêdzynarodowy Konkurs Poetycki mo¿na uznaæ za wielki sukces, albowiem nie tylko pos³u¿y³ rozwojowi naszej scholandzkiej kultury, lecz tak¿e wzmocni³ relacje pomiêdzy Dreamlandem i Scholandi±. Okaza³o siê, ¿e jeste¶my nie tylko sojusznikami pod wzglêdem politycznym, lecz tak¿e mamy wspólne zainteresowania kulturowe i chêæ wspó³pracowaæ ze sob± równie¿ w tej dziedzinie. Dziesiêæ wierszy, które otrzymali¶my od scholandzkich i dreamlandzkich literatów przedstawili¶my ju¿ w poprzednim numerze "Scholandra" i obywatele naszych krajów zdecydowali siê w g³osowaniu, kto zwyciê¿y³. Gratulujemy zwyciêzcom, nie oznacza to jednak bynajmniej, ¿e jest to zakoñczenie naszych wysi³ków na rzecz kultury. Mamy nadziejê na dalsz± wspó³pracê, albowiem kultura jest elementem cywilizacji, który w sposób szczególny tworzy to¿samo¶æ kraju, czy te¿ narodu. Je¶li chcemy istotnie byæ Scholandczykami, powinni¶my tez dbaæ o to¿samo¶æ i oryginalno¶æ naszej kultury. Niech nasze osi±gniêcia w tej dziedzinie bêd± tak samo nasz± chlub±, jak sukcesy gospodarcze, czy te¿ polityczne. Ministerstwo zachêca wszystkich obywateli do twórczo¶ci. Przypominamy, ¿e "Scholander" oczekuje na wasze utwory literackie, a wiêc ka¿dy chêtny mo¿e pisaæ i wysy³aæ swoje utwory na adres redakcji "Scholandra". Trudno naturalnie gwarantowaæ, ¿e wszystko zostanie natychmiast, lecz op³acone zostanie od razu. Zachêcamy te¿ do wysi³ku na polu literatury i poezji. Gdyby kto¶ mia³ problemy z wydaniem swoich utworów, czy te¿ w organizacji wystawy, Ministerstwo Kultury chêtnie pomo¿e. Konieczna jest jednak inicjatywa i aktywno¶æ, do czego te¿ zachêcamy.
Wiktor Koliñski
Minister Kultury
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Komunikat Ministerstwa Kultury
Przypominam, ¿e Ministerstwo Kultury og³osi³o Konkurs na artyku³ o tematyce religijnej pod has³em: "Religia wirtualna: zabawa, czy prawdziwa duchowo¶æ?" Objêto¶æ artyku³ów ok. 2000-3000 znaków. Zachêcamy wszystkich, a szczególnie przywódców religijnych do uczestnictwa w naszym Konkursie. Jest to temat szczególnie wa¿ny w Scholandii, która szczyci siê najbogatszym ¿yciem religijnym w ca³ym v-¶wiecie. Zasady Konkursu: Publikacja artyku³ów w czasopi¶mie "Scholander" i powszechne g³osowanie obywateli na stronach "Lamstat" za po¶rednictwem ankiety. Ministerstwo przygotowa³o nagrody dla zwyciêzców: 150 arm (1 miejsce), 120 arm (2 miejsce) i 90 arm (3 miejsce)!!! Wszyscy uczestnicy konkursu, którzy nie zajm± ¿adne z tych miejsc, otrzymaj± honorarium od redakcji "Scholandra" w wysoko¶ci 20 arm.
Artyku³y prosimy wysy³aæ na adres:
[email protected]
Ministerstwo liczy na wasz± aktywno¶æ!
Uwaga! Wstepny termin zakoñczenia przyjmowania artyku³ów konkursowych - 15
sierpnia 2004 roku.
Wiktor Koliñski
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Spotkania pi±tkowe z Ministrem Kultury
Ju¿ od pewnego czasu przeprowadzane s± spotkania twórców scholandzkich (i nie tylko) z Ministrem Kultury na chacie scholandzkim co 2 tygodnie w pi±tki o godzinie 18:00. Celem tych spotkañ by³a intensyfikacja kontaktów Ministerstwa Kultury ze spo³eczeñstwem. Krytyka, propozycje i wnioski zapewne bardzo pomog³y Ministrowi w jego pracy. Mamy wiêc nadziejê, ¿e tradycja "pi±tków kulturalnych" bêdzie kontynuowana. Ka¿de spotkanie staje siê nieraz punktem wyj¶cia dla ciekawej dyskusji, w której Scholandczycy mog± siê podzieliæ swoimi do¶wiadczeniami, pogl±dami i wyraziæ to, co ich tak naprawdê interesuje. Tematyka spotkañ pojawia siê spontanicznie, przy okazji Minister dzieli siê z obecnymi obywatelami swoimi planami, dziêki czemu ludzie, od których zale¿y przysz³o¶æ kultury
scholandzkiej, mog± wp³ywaæ na ni± w sposób konkretny. Wydaje siê, ¿e takiego rodzaju spotkania pozwalaj± Ministrowi Kultury zrealizowaæ swoje zadanie, którym jest s³u¿enie spo³eczeñstwu (zgodnie z ³aciñskim znaczeniem wyrazu "minister" - s³uga). Nie nale¿y do s³ugi pouczanie swoich panów. Najwy¿ej mo¿e on zasugerowaæ to, co wydaje siê mu dla nich najlepsze. Dlatego te¿ Minister Kultury stara siê jak najmniej ingerowaæ w proces rozwoju kultury
scholandzkiej, najwy¿ej próbuje j± ³agodnie ukierunkowaæ, popieraj±c cenne inicjatywy obywateli. Ostatecznie jednak w³a¶nie obywatele decyduj± o tym, jaka kultura jest im potrzebna, a szczególnie ci, którzy tê kulturê tworz±, czyli przedstawiciele inteligencji twórczej.
Wiktor Koliñski
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Kwestia religijna w Scholandii
Ministerstwo Kultury og³osi³o niedawno Konkurs na artyku³ o tematyce religijnej pod has³em: "Religia wirtualna: zabawa, czy powa¿na duchowo¶æ?" Ka¿dy wie, ¿e w Scholandii jest bardzo du¿o ko¶cio³ów. Owszem, nie wszystkie funkcjonuj±, natomiast regularnie dzia³aj± jedynie trzy (ChKS, Synagoga Modernistyczna i Ko¶ció³ Elficki). ¯adne jednak inne pañstwo wirtualne nie mo¿e siê poszczyciæ tak bogatym ¿yciem religijnym, jak Scholandia. Nie daremnie Jego Majestat Król Scholandii nosi tytu³ "Obroñcy wiary". Religia i duchowo¶æ na pewno maj± w Scholandii dobre warunki dla rozwoju. Sprzyja temu te¿ oddzielenie ko¶cio³ów od pañstwa, dlatego te¿ ko¶cio³y scholandzkie mog± cieszyæ siê niezale¿no¶ci±. Pewnego razu przeczyta³em artyku³ w czasopi¶mie, które wyrazi³o swoj± opiniê o ¿yciu religijnym w Scholandii. Niestety, autor zauwa¿y³ wy³±cznie obecno¶æ "presti¿owych" ¶wiec i brak ¶wiêtych w ChKS. Inne zwi±zki wyznaniowe zosta³y pominiête ca³kowitym milczeniem. Osobi¶cie jako rabin Synagogi Midernistycznej chcia³bym zwróciæ uwagê wszystkich, ¿e spo¶ród wielu ko¶cio³ów scholandzkich jedynie dwa odwo³uj± siê do tradycji chrze¶cijañskiej i tylko jeden ma w swojej nazwie wyraz "chrze¶cijañski". Chrze¶cijañstwem nie wyczerpuje siê bynajmniej ¿ycie religijne w ¶wiecie, dotyczy to równie¿ ¶wiata wirtualnego. W³a¶nie pluralizm religijny wyró¿nia Scholandiê. Przedstawiciele ró¿nych wyznañ chêtnie wspó³pracuj± ze sob±. ¦wiadectwem tego jest Katedra Królewska, która jest miejscem spotkania przedstawicieli wszystkich wyznañ scholandzkich. Nie zapominajmy wiêc, ¿e nasza religijno¶æ jest wa¿nym elementem naszej kultury! Przy okazji zachêcam wszystkich do uczestnictwa w Konkursie. Artyku³y (objêto¶ci± nie wiêcej ni¿ 2000-3000 znaków) nale¿y wysy³aæ na adres: [email protected] Nagrody: 120arm (1 miejsce), 100arm (2 miejsce) i 70arm (3 miejsce) zostan± przyznane tym, na których zag³osuj± Scholandczycy w "Lamstat" za po¶rednictwem ankiety.
Wiktor Koliñski
-----------------------------------------------------------------------------------------------
K±cik Poetycki
Umar³? eh... tak bywa...
I tak bêdzie zawsze...
W sercu, w g³ówce...
Spotkasz go tam gdzie tylko zechcesz...
Zwierzêta maj± dusze - tak jak my ludzie...
cokolwiek nie próbowaliby¶cie mi wmówic tak w³a¶nie uwa¿am...
Takie jest moje zdanie, którego nie zmienie...ani wy nie zmienicie
Marta Obiection
BYÆ MO¯E
Ja umieram...
a urodzi³am siê na nowo...
ale ju¿ nie tutaj...nie w tym miejscu co kiedy¶
czas powiedzieæ do widzenia?
Byæ mo¿e...
Byæ mo¿e by³oby to najlepszym rozwi±zaniem...
ale nie dla mnie,tylko dla was...!
Dla was egoistów i materialistów którzy chc± mnie sta³m¶iæ...
Byæ mo¿e dzieñ waszego triumfu wkrótce nadejdzie...
Byæ mo¿e...
Marta Obiection
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Jerzy Go³owanow, hr. von Lahnstein
Dzieje rodu Ksi±¿±t Darei
Wstêp
Ksi±¿e Darei – Tomasz Ga³czyñski jest jedn± z najwa¿niejszych osób w naszym Królestwie. W³a¶nie od niego zale¿y w wielkim stopniu funkcjonowanie wszystkich elementów informatycznych, na które siê sk³ada nasze pañstwo wirtualne. Niewielu zna go osobi¶cie, lecz jest to „dobry duch” ka¿dego z nas, albowiem jemu w³a¶nie zawdziêczamy w wielkim stopniu nasz± wirtualn± egzystencjê. Wspania³a tera¼niejszo¶æ Ksiêcia Darei i pewna tajemniczo¶æ jego osoby posiada swoje odbicie równie¿ w historii jego rodu. Ksi±¿êta Darei od samego pocz±tku byli najbli¿szymi doradcami Królów Scholii i odpowiadali za administracjê tego kraju.
Cze¶æ I
Finansista ze Scholopolis
Przodkowie przysz³ego Ksiêcia Darei pochodzili z Lübeck, wielkiego niegdy¶ miasta hanzeatyckiego i osiedlili siê w XII wieku na terytorium Inselii. Zgodnie z tradycja rodzinn±, ju¿ w 1142 roku, nied³ugo po utworzeniu zwi±zku hanzeatyckiego z o¶rodkiem w Lübeck, Hans Kugelmann, bogaty kupiec i szanowany obywatel miasta, rozpocz±³ handel z Inseli±, wysy³aj±c do Inselburga w³asne statki. W nied³ugi czasie w Inselburgu zosta³ przez niego utworzony kantor Bernsteinhof (handlowano bowiem bursztynem), natomiast w roku 1197 Inselburg zosta³ miastem hanzeatyckim. W latach pó¼niejszych handel rozszerza³ siê na pozosta³e tereny Scholandii, a¿ kupcy z Inselburga dotarli do Scholopolis. W roku 1250 pod koniec panowania króla Scholii Tannegarda I w Scholopolis powsta³ kantor Paulhof, albowiem jego zarz±dc± by³ potomek odwa¿nego kupca Hansa Kugelmanna – Paul Kugelmann. Nale¿y przypomnieæ czytelnikom, ¿e w tamtych czasach mia³ miejsce bunt mo¿now³adców Scholii i mieszczañstwa Scholopolis, przy czym Król musia³ salwowaæ siê ucieczk± do Inselii, gdzie zosta³ hojnie wsparty finansowo przez rodzinê Kugelmannów. Pó¼niej Paul Kugelmann zosta³ doradc± Króla i jemu w³a¶nie zawdziêcza Tannegard I pogodzenie siê ze zbuntowanym ludem stolicy. W zamian za tak wielkie us³ugi, Hanza uzyska³a wielkie przywileje w Scholopolis, natomiast Paul Kugelmann utworzy³ pierwszy bank w Scholopolis. Jego d³u¿nikami byli królowie i mo¿now³adcy, korzystaj±ce z jego pieniêdzy do robienia wielkiej polityki. Trudno sobie wyobraziæ Scholiê bez rodziny Kugelmannów, którzy stworzyli tam wielkie „imperium finansowe”, które pozwala³o im wp³ywaæ na decyzje polityczne i gospodarcze królestwa.
Bez wzglêdu na rozleg³e wp³ywy i wielki szacunek w¶ród arystokracji i mieszczañstwa Scholopolis Paul Kugelmann by³ cz³owiekiem bardzo skromnym. Mieszka³ nadal w mieszczañskiej czê¶ci Scholopolis, chêtnie zaprasza³ do siebie starych przyjació³ z miast hanzeatyckich i bardzo du¿o pracowa³. Kantor Paulhof (osobi¶cie Paul Kugelmann nie znosi³ tej nazwy i wola³ mówiæ: „nasz kantor w Scholopolis”) by³ niemal jego domem. Opowiadaj±, ¿e pewnego razu jaki¶ szlachcic z prowincji chcia³ koniecznie zobaczyæ Paula Kugelmanna, „wielkiego cz³owieka ze Scholopolis”. Po wej¶ciu do Paulhofu, zobaczy³ on siedz±cego za zwyk³ym sto³em jakiego¶ cz³owieka w skromnym mieszczañskim p³aszczu, zanurzonego ca³kowicie w rachunkach. Szlachcic krzykn±³: „Hej, ty, gdzie znajdê Pana Paula Kugelmanna?” Mieszczanin podniós³ siê i z pe³nym szacunku uk³onem odpowiedzia³: „Do Pañskich us³ug, szlachetny Panie!” By³ to oczywi¶cie sam Paul Kugelmann.
Czê¶æ II
Twórca zwyciêstwa
Paul Kugelmann zmar³ w roku1270 i jego syn Johannes przeja³ jego obowi±zki wzglêdem Scholii. Gdy Tannegard II rozpocz±³ wojnê z Darejczykami, Johannes Kugelmann doradzi³ królowi kasatê zakonów i przejêcie maj±tku ko¶cielnego, co mia³o dostarczyæ ¶rodków na finansowanie wojny.
Ko¶ció³ w Scholii by³ pocz±tkowo podporz±dkowany Rzymowi i jego wp³ywy nie podoba³y siê Scholijczykom, którzy byli zawsze przeciwni obcym wp³ywom na swoim terenie. Szczególnie dotkliwa by³a dla handlu i przedsiêbiorczo¶ci scholijskiej doktryna o grzesznej naturze lichwy, co blokowa³o niemal ca³kowicie mo¿liwo¶æ kredytu i w ogóle bankowo¶ci. Wielokrotne upomnienia ko¶cielne by³y kierowane równie¿ do Johannesa Kugelmanna i do jego wspó³pracowników-bankierów. Widz±c, jakie szkody wyrz±dza konserwatywny i bezwzglêdny ko¶ció³ gospodarce i umys³owo¶ci scholijskiej, Johannes Kugelmann przekona³ króla, ¿e najlepiej bêdzie, gdy maj±tek ko¶cielny zostanie przekazany w rêce pañstwa. Król d³ugo wzbrania³ siê przed ostatecznym zerwaniem z Rzymem, lecz gdy Parlament (inspirowany naturalnie zakulisow± dzia³alno¶ci± naszego bohatera) zgodzi³ siê zatwierdziæ podatki wojenne w zamian za sekularyzacjê dóbr ko¶cielnych, Tannegard II musia³ siê zgodziæ z opinia swojego m±drego doradcy.
Walka z Darejczykami by³a ciê¿ka. Chocia¿ legiony scholijskie by³y o wiele lepiej wyæwiczone i uzbrojone, wojsko darejskie by³o od dawna znane ze swojej waleczno¶ci. Ciê¿kie walki by³y prowadzone szczególnie pod Tomaspolem – stolic± Darei. Pierwsza bitwa pozosta³a nierozstrzygniêta, natomiast Darejczycy niemal codziennie nêkali scholijskie garnizony na ca³ym terenie okupowanym niespodziewanymi napadami. W Scholii wzrasta³o niezadowolenie ludno¶ci, podatki nie wystarcza³y, natomiast pieni±dze ko¶cielne szybko siê wyczerpywa³y. Johannes Kugelmann natychmiast zapewni³ Scholii pomoc materialn± kupców hanzeatyckich z Inselii w zamian za przywileje celne.
Wojna z Dare± skoñczy³a siê w roku 1286 wraz z zajêciem Tomaspola i przesuniêciem granic na po³udnie. Stolica nie by³a ju¿ zagro¿ona, natomiast Darejczycy pogodzili siê ze stratami terytorialnymi i podpisali w roku 1288 Traktat o Przyja¼ni ze Scholi±. Zgodnie z tym traktatem ca³y teren Darei zosta³ inkorporowany do Scholii. W tym samym roku Król Scholii wyniós³ Johannesa Kugelmanna do godno¶ci Ksiêcia Darei z powodu jego wielkich zas³ug wobec Narodu i Króla.
|
