UZBROJENIE OCHRONNE II-HELM


   He³m to zaraz po napierœniku najwa¿niejsza czêœæ zbroi. Ochraniaæ mia³ najbardziej wra¿liw¹ na wszelkie ciosy czêœæ cia³a - g³owê. Poprzez wieki he³m zmienia³ swój wygl¹d, by³ ci¹gle ulepszany. Wykonywany by³ przewa¿nie z metalu (br¹zu, ¿elaza, stali), doœæ rzadko u¿ywano metali szlachetnych - ze wzglêdu na ich ma³¹ wytrzyma³oœæ.

   Zasadnicz¹ czêœci¹ he³mu by³ dzwon (jednolity lub wykonany z kilku czêœci). Dolna czêœæ dzwonu posiada³a czasami “dookolna” obrêcz, a do jego krawêdzi mocowano kolczy czepiec. Os³onê twarzy stanowi³ nasal - p³ytka umieszczona z przodu dzwonu lub tworz¹ca jego czêœæ. Szczyt dzwonu nierzadko wieñczy³a tulejka na pióropusz lub kitê.


RODZAJE HELMÓW:


ARMET

   Jest to przy³bica o kulistym, przylegaj¹¹cym do g³owy dzwonie. Dzwon zazwyczaj wzmocniony i ozdobiony by³ grzebieniem. Zas³ona he³mu umocowana na dwóch zawiasach podnoszona by³a do góry. Cech¹ charakterystyczn¹ tego he³mu by³y odchylane na boki poliki - podzielone pionowo i “zapinane” po za³o¿eniu he³mu.

BASINET

   He³m o owalnym kszta³cie, ze sto¿kowym szczytem. He³m ten nale¿a³ do grupy szeroko pojêtych he³mow zwnych ³ebkami. Stopniowo he³m ten przekszta³ci³ siê w przy³bicê.

CZEPIEC KOLCZY
   Os³ona, która zakrywa³a czêœæ twarzy lub jej ca³oœæ (za wyj¹tkiem oczu). Zbudowana by³a z metalowych pierœcieni ³aczonych ze soba na podobnych zasadach jak kolczuga. Najczesciej u¿ywany jako dodatek do pe³nego he³mu.

HE£M GARNCZKOWY

   Zamkniêty he³m zbudowany z zale¿nych p³yt po³¹czonych ze sob¹ nitami. W górnej czêœci zaopatrzony by³ w szczeliny na oczy. Brak ruchomej zas³ony spowodowa³ umieszczanie na tym he³mie “klejnotów” czyli znaku umo¿liwiajacego rozpoznanie rycerza.

HE£M NORMANDZKI

   He³m ten, w kszta³cie sto¿ka, wykuwany by³ z jednego kawa³ka ¿elaza. Najwieksz¹ poopularnoœci¹ cieszy³ siê we wczesnym œredniowieczu.

HE³M “PSI PYSK”

   He³m wywodz¹cy siê od basinetu. Charakterystycznœ cechœ tego he³mu by³a zas³ona twarzy o wyd³u¿onym, spiczastym kszta³cie.

HE£M SEGMENTOWY
   Otwarty he³m o kszta³cie sto¿ka b¹dŸ pólkuli, zbudowany z czterech blach po³¹czonych ze sob¹ nitami.

HE£M WIELKI

   He³m ten wywodzi siê od he³mu garnczkowego. By³ to najciê¿szy he³m, czêsto ozdabiany klejnotem.

HE£M ZEBROWY
   Wczesnoœredniowieczny otwarty he³m, zbudowany z metalowych obrêczy tworz¹cych strukturê dzwonu tego he³mu.

KAPTUR KOLCZY

   Os³ona kolcza szyi, karku i g³owy. Czasem dla wygody pod kaptur zak³adano filcowy czepiec.

£EBKA
   He³m wykuwany z jednego kawa³ka ¿elaza b¹dŸ “skuwany” z kilku fragmentów blachy.

MISIURKA

   Czêsto u¿ywana w parze z kolczuga. Sk³ada³a siê z denka (p³aski dzwon) i doczepionego do niego d³ugiego czepca kolczego.

PRZY£BICA

   Ujmujac najproœciej-he³m z opuszczan¹ zas³on¹; dzwon przewa¿nie kulisty.

SZYSZAK

   Otwarty he³m o pó³kolistym dzwonie, ozdabiany zazwyczaj metalami szlachetnymi. Na górze bardzo czêsto umieszczano grzebien. Do dzwonu przyczepiano nakarczek, policzki i nosal.



   

Kasia van Derjick