TANIEC WESELNY


   Ten krótki fragment zosta³ zapisany na marginesie jednej z kronik Cutiusa Eruditusa (XIII wiek), przy opisie przyjêcia weselnego u lorda Dalacha. Taniec przeznaczony by³ dla dwóch par tañcz¹cych ze sob¹ w duecie, przy czym w tañcu mog³a braæ udzia³ nieograniczona ich iloœæ.


   „… kiedy po nabo¿eñstwie uda³ siê dwór ca³y lorda Dalacha na zamek, aby ucztowaæ instrumenty muzycy stroiæ zaczêli, a pieœñ ta piêkn¹ bêd¹c, przygotowañ nale¿ytych oczekiwa³a.

   I przybywszy para m³oda z seniorem i ma³¿onk¹ jego taniec zaczêli. Wpierw przed siebie ruszyli wokó³ komnaty, obracawszy siê do siebie przy ka¿dym rogu uœmiechy wymieniaj¹c. A wydawaæ by siê mog³o kiedy w s³oñcu ich stroje z³ote siê mieni³y, jakoby to nie oni, a jedwab opada³ na pierzynê, tak¹ p³ynnoœæ w tañcu osi¹gnêli. Poruszali siê powoli i z delikatnoœci¹.

   Potem w miejscu stali, a jakby ruszyæ chcieli - krok markuj¹c nog¹. Gdy muzycy pieœñ sw¹ koñczyli mê¿owie ty³em do swych pañ odwrócili siê i obrót wykonuj¹c towarzyszkami siê zamienili i znowu od nowa taniec zaczêli. Do tañcz¹cych jednak do³¹czy³a reszta goœci.”


   Dalej Cutius skupi³ siê na ucztowaniu i nale¿ytym zachowaniu przy stole, powoli przechodz¹c w trudny œwiat politycznych dysput.

   

Daniel Styczyñski



   Plik mo¿na nie tylko ods³uchaæ na stronie, lecz tak¿e œci¹gn¹æ, klikaj¹c prawym przyciskiem myszy na linku i zapisujac plik : Taniec Weselny