ETOS RYCERSKI
Wspomniane by³o ju¿ wczeniej, ¿e rycerze stworzyli swoje w³asne normy postêpowania, tzw. etos rycerski. Jakie to normy? Najkrócej mo¿na to uj¹æ poprzez has³a: honor, odwaga, hojnoæ, wiernoæ danemu s³owu, pomoc ubogim i obrona Kocio³a.
Honor i duma by³y podstawa tego swoistego kodeksu postêpowania. Honor wymaga³ od nich walki (przy czym zaznaczyæ trzeba, i¿ honor zabrania³ im walczyæ niedozwolona broni¹, ucieczkê z pola bitwy itp.); honor wymaga³ gin¹æ dla króla; honor wymaga³ wreszcie zapewnienie pomocy ludziom potrzebuj¹cym.
Rycerz w ka¿dej sytuacji winien byæ odwa¿ny, powinien nawet gotowy byæ do oddania ¿ycia w obronie innych.
Wyposa¿enie rycerzy i ich przygotowanie do rzemios³a wymaga³o sta³ych, doæ du¿ych dochodów. Co mog³o zapewniæ owe dochody? Ziemia, posiadanie ziemi. Uzyskaæ ja mo¿na by³o poprzez wejcie w zale¿noci feudalne-ziemia by³a wynagrodzeniem za obowi¹zek s³u¿by wojskowej pod rozkazami seniora.
SKa¿dy rycerz, wg kodeksu rycerskiego, powinien byæ te¿ hojny
Hojny wobec ubogich, hojny wobec potrzebuj¹cych, hojny dla Kocio³a. Kodeks rycerski wymienia³ jako jeden z najwa¿niejszych zasad pogardê dla bogactwa. Wiêkszoæ rycerzy ¿y³a doæ ubogo, utrzymuj¹c siê z datków.
Ochrona i pomoc ubogim by³a obowi¹zkiem nie tylko Kocio³a i kobiet ale równie¿ rycerzy. Etos rycerski zobowi¹zywa³ do obrony sierot, ludzi bezdomnych i biednych.
Kasia van Derjick